دوربین دیجیتال نی مدل D5300 بدنه

یکی دو سال پیش نی نهضتی را برای حذف فیلتر Low Pass از روی سنسور تصویر DSLRهای خود آغاز کرد. نخستین بار این کار را در دوربین D800E انجام داد و سپس D7100 و اکنون D5300. پس از آن هم، در دوربین D3300 که در ژانویه ی 2014 معرفی شد، همین کار را تکرار کرد. تاثیر شگرف این حذف فیلتر را در D7100 به‌خوبی مشاهده کردیم. به‌صورتی‌که می‌توان گفت عکس‌های بهتری از700D  کانن می‌گیرد و درضمن به دلیل امکانات و بدنه‌ی بهتری که دارد، با توجه به اینکه قیمت آن‌ها خیلی نزدیک به هم است، برای کسانی که برند برای آن‌ها تفاوت ندارد و چندان هم در زمینه فیلم‌برداری به دنبال فعالیت حرفه‌ای نیستند، D7100 انتخابی بهتر نسبت به 700D است. به نظر می‌رسد سنسوری که در D5300 به‌کاررفته، مشابه همان سنسور 24مگاپیکسلی D7100 باشد. داستان در مورد مبتدی‌ترین DSLR نی، یعنی D3300 هم به همین منوال است. بنابراین، سنسور تصویر به نخستین تغییر بزرگ D5300 نسبت به D5200 تبدیل شد؛ البته یک سری بهبودهای خیلی خوب دیگر هم اتفاق افتاده است؛ مثلا سرعت فیلم‌برداری Full HD دوربین به 60 فریم بر ثانیه افزایش یافته و نمایشگر نیز اندکی بزرگ‌تر و 3.22اینچی شده است.

اگر این دوربین را با 700D مقایسه کنیم، کاملا مشخص است که D5300 تا حدی کوچک‌تر است. برای نخستین بار در بین DSLRهای نی، این دوربین مجهز به Wi-Fi و GPS شده است. ازجمله مزیت‌های دیگر آن نسبت به 700D می‌توان به 39 نقطه‌ی فو در برابر 9 نقطه‌ی فو، توانایی فیلم‌برداری فول‌اچ‌دی 60 فریم بر ثانیه و حذف فیلتر Low Pass اشاره کرد. البته 700D هم مزایایی دارد که D5300 از آن‌ها محروم است؛ داشتن نمایشگر لمسی و سنسور Hybrid CMOS شاید مهم‌ترین مزایای 700D در مقایسه با D5300 باشد.

اگر پیش از این صاحب D5200 بوده باشید، با در دست گرفتن D5300 اصلا احساس غربت نخواهید کرد. این دوربین در روند تکامل عادی سری D5000 نی بوجود آمده است. D5300 همچنان DSLR کوچکی است که مقداری کوچک‌تر و سبک‌تر از مدل پیشین خود ساخته شده و هرچند با بدنه‌ای از جنس پلاستیک همراه شده، ولی خیلی مستحکم و بادوام است. این دوربین نمایشگر 3.2 اینچی کاملا چرخنده‌ای دارد که مفید بودن آن در دوربین‌های پیشین کاملا اثبات شده است. یکی از بارزترین تفاوت هایی که می توان بین D5300 و D5200 دید، حذف شدن دکمه‌ی Drive Mode از قسمت بالا بوده است. به غیر از آن، یک سری تفاوت های کلی بین این دوربین و مدل قبلی‌اش دیده می‌شود که عمده‌ی آن نیز به دلیل جایگزینی نمایشگر بزرگتر بوده است. آرایش دکمه‌ها، بدون تغییر چشمگیر چینش، اندکی تغییر داشته است.

برای ساخت ویدئوهای تایم لپس به روش دستی باید به کمک نرم‌افزارهای کامپیوتری زمان زیادی صرف ساخت ویدئو به کمک هزاران عکس کرد؛ کاری که دوربین D5300 نی به جای شما انجام می‌دهد و یک خروجی ویدئو به شما تحویل می‌دهد. وقتی تایم لپس دوربین را فعال می کنید، دیگر از ریموت کنترل بی نیاز می شوید. این چیزیست که هنوز بر روی هیچ کدام از DSLR های کانن ندیده ایم. به هر صورت از آن جا که تکنولوژی خاصی نیست، لابد کانن تا به حال برای نگذاشتن آن بر روی دوربین های خود دلایلی داشته. شاید هم مقاومتش شکسته شود و بالاخره آن را بر روی DSLR های خود قرار دهد.

یکی از ویژگی های بسیار جذاب D5300، شارژدهی 20 درصد بیشتر باتری آن نسبت به D5200 است. ظاهرا که بر روی این دوربین از باتری EN-EL14a استفاده می شود که نسبت به نوع EN-EL14 ظرفیت بیشتری دارد. طبق استانداردهای CIPA، این باتری می تواند تا 600 شات شارژدهی کند. بنابراین D5300 پس از کانن 1100D، بیشترین شارژدهی را در بین دوربین های DSLR سطح مبتدی دارد. از عکاسی پیاپی این دوربین هم بگوییم که، سرعت آن 5 فریم بر ثانیه و فوق العاده خوب است. نزدیک ترین رقیب این دوربین در میان سطح مبتدی ها، کانن 700D با توانایی عکاسی پیاپی 4.5 فریم بر ثانیه است. Wi-Fi و GPS داخلی D5300 هم واقعا می توانند مفید باشند. به خصوص در مورد Wi-Fi، نی این دوربین را از یونیت WU-1a بی نیاز کرده است. اینکه بتوانید با دیوایس هوشمند دوربین خود را کنترل کنید و تصاویر را ببینید در نوع خود خیلی جذاب است.

در سال 2013 شاهد معرفی DSLRهای خیلی خوبی از نی بوده‌ایم. این در حالی‌ است که سال 2012 سال واقعا خوبی برای نی نبود و به خصوص ناکامی D600، طرفداران نی را ناامید کرده بود. اما در سال 2013، نخست D610 را معرفی کرد و سپس D7100 و D5300 و در ژانویه ی 2014، دوربین D3300 را. همگی این ها دوربین های خیلی خوبی هستند. باید منتظر بود و دید که کانن چه راه کاری برای رقابت با این دوربین‌های نی به کار خواهد گرفت.